بررسی دستیابی به منحنی تعادل در راشستانهای ناهمسال شمال کشور در مازندران

یکی از اطلاعات و متغیرهای معرف وضعیت کمی جنگل، توزیع فراوانی (تعداد درختان و رویه زمینی) در طبقات قطری است که در تشریح ساختار و درجنگل شناسی و مدیریت جنگل کاربردهای متعدد دارد. این شاخص برای قضاوت، تعیین نحوه تربیت توده‌های جنگلی و برنامه‌ریزیهای مختلف می‌بایست با حالت تعادل (نرمال)، سنجیده و مورد ارزیابی قرار گیرد. تحقیق انجام شده درهمین راستا، درجنگلهای مازندران (منطقه نکاء ظالمرود) در قالب 6 قطعه نمونه یک هکتاری در مناطقی که خصوصیات ظهور راشستان را در شرایط متفاوت دارا بوده انجام گردیده است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که علاوه بر ناهمسالی و ظهور گروهی توده‌های راش، شرط اساسی در ترسیم منحنی تعادل یعنی تعداد پایه کافی در هکتار، به‌ویژه در اولین طبقه قطری (10n)، کمتر از حد مورد نیاز می‌باشد. رویش جاری سالیانه (قطری) در توده‌های مورد مطالعه 7/2 میلیمتر در سال بوده، بنابراین به منظور برداشت هدفمند (استفاده از حداکثر رویش در حداقل زمان) می‌توان با اجرای شیوه تک‌گزینی گروهی‌ در گردشهای اول و دوم، قطر هدف 80 تا 85 سانتیمتر و سطح مقطع تجمعی 21 تا 25 مترمربع در هکتار را در حالت تعادل پیش بینی نمود.